Słowa tej popularnej piosenki Haliny Frąckowiak stały się inspiracją dla grupy polonistów do zainicjowania ogólnopolskiego projektu edukacyjnego, którego celem jest wymiana listów w formie tradycyjnej pomiędzy uczniami szkół z terenu całej Polski.
W obecnych czasach, przy wysoce rozwiniętych technologiach komunikacyjnych, pisanie listów i kartek pocztowych odchodzi w zapomnienie. A szkoda, bo list czy pocztówka może być miłą pamiątką, to, co ważne nie zginie w natłoku wymienianych wiadomości, jest niepowtarzalne, bliskie i niezwykle osobiste, przekazywane z potrzeby serca.
Do projektu dołączyli również uczniowie naszej szkoły. Nawiązali oni kontakt z rówieśnikami z Legionowa (woj. mazowieckie) oraz Rożnowa Nowogardzkiego (woj. zachodniopomorskie).
Pierwsze listy pisane były podczas lekcji języka polskiego. Wspólnie szukaliśmy pomysłów, o czym można napisać do nieznajomego rówieśnika. Okazało się, że jest wiele tematów, które możemy w takim liście poruszyć. Listy powstawały w ciszy i skupieniu. Pisanie wymagało dużego zaangażowania, bo przecież pisząc ręcznie nie możemy włączyć autokorekty, skasować fragmentu tekstu, skopiować go czy formatować. Wielu emocji dostarczyło również oczekiwanie na list od koleżanki czy kolegi z odpowiedzią.
Czwartoklasiści przygotowali również dla swoich nowych znajomych kartki pocztowe z życzeniami świątecznymi.
Mamy nadzieję, że dzięki tej korespondencji utrwalimy umiejętność redagowania listu i kartki pocztowej, poprawnego adresowania koperty, a nade wszystko docenimy tę formę komunikowania się z innymi i nawiążemy nowe relacje.